'Burn-out', van Luc Swinnen en 'Stress, vriend en vijand' van Theo Compernolle zijn de boeken die ik zou moeten (mogen) lezen.
Even opgezocht op Google (toch gemakkelijk) en ja: de boeken zijn ter beschikking in de bibliotheek.
Dat gekoppeld aan het feit dat ik erg nieuwsgierig was naar de nieuwe Gentse bibliotheek, De Krook, zorgen ervoor dat ik blijgemoed aankom aan dit mooie gebouw.
Mijn fiets daar geparkeerd (tiens: zijn er geen fietsplaatsen, bleek achteraf dat die beneden zijn - zal ik de volgende keer moeten uitzoeken), een fotooke genomen en binnengegaan. Daar staan ongeveer een paar honderd mensen te wachten aan de onthaalbalie.
En, wie staat daar in de eerste rij: 'mijn' klas, klas 6 van het instituut Bert Carlier! Samen met Arno, mijn vervanger, staan ze te wachten op een nieuwe lenerskaart.
De leerlingen zijn heel blij mij te zien en begroeten me heel hartelijk.
'Hoe is het', 'je ziet er goed uit' en vooral: 'wanneer kom je terug?'
Ook Arno lijkt blij me te zien en hij bedankt me ook voor de info die ik hem in het begin nog had doorgestuurd. Daarmee kon hij, door mijn planning te volgen, zonder veel problemen inhaken op waar ik mee bezig was. Ook mijn materiaal was voor hem heel bruikbaar.
Hij was met de leerlingen echter op zoek naar materiaal over de fiets en ook (op vraag van de leerlingen) over de auto (rijbewijs). Als ik hem vertel dat dit materiaal ook op school is, valt hij wat uit de lucht.
Ik zie (vrees) dat hij wat dezelfde fouten zal maken als ik aanvankelijk: boeken uitlenen bijvoorbeeld aan de leerlingen en die nooit meer terugzien, veel theorie voorzien, waar onze leerlingen niks aan hebben of van opsteken, heel de werking van de bib uitleggen, die ze niet begrijpen en waar ze nooit zelfstandig heen zullen gaan,... .
Maar: ik laat dat los: hij zal het zelf moeten ondervinden en ik heb daar geen wroeging over.
Het was iets moeilijker om de leerlingen uit te leggen dat ik echt wel ziek ben, of niet goed genoeg om terug te komen, want ze zien niks aan mij, ik kom goedgemutst de bib binnen, ik praat normaal.
Moesten ze eens weten hoe mijn hartje pompte...!
Toch vind ik het positief: mijn oorspronkelijk aanvoelen: ik heb geen probleem met de leerlingen, wordt wederzijds bevestigd. Ook het zien van de collega geeft me geen negatief gevoel. Ik heb een probleem met de organisatie, en met die info kan ik nu, samen met FM, verder!
In de Krook ga ik dan op zoek naar mijn boeken. Ondertussen kom ik mijn leerlingen nog enkele keren tegen (ze tonen me vol trots de boeken die ze willen uitlenen, waar ik dan een dikke duim voor geef). Het systeem in de nieuwe bib vraagt wat gewenning, maar ik heb heel vlug door hoe alles staat en kan ook vlug de boeken vinden (alhoewel ze ver uit elkaar stonden: stress valt niet onder dezelfde noemer als burn-out in de bib).
Ik scan de boeken in met mijn nieuwe kaart (die ik vorige week in de plaatselijke bib al kreeg - daarom moest ik ook niet wachten aan het onthaal). Het nieuw systeem gaat heel vlot: alles wordt snel gelezen: mijn kaart en de barcodes van de boeken en ik krijg een berichtje dat ik een mail zal krijgen daarover (wat klopt ook, merk ik direct aan mijn smartphone). Er was een beetje frustratie aanvankelijk, want aan de eerste automaat werkte de scanner niet. Ik merkte dit vlug op en er staan meer dan genoeg scanners om dit te doen, dus verloor ik daar weinig tijd mee.
Daarna heb ik rustig eens rondgekeken in de bib zelf en ben onder de indruk: het is echt een combinatie van bedrijvigheid (ik denk dat de helft van de studenten van Gent reeds een plaatsje hadden ingenomen) en rust.
Ik vind dit fantastisch: het rustig opzoeken en verwerken van info, waar je bij de bron zit en als je vast zit op zoek kan gaan naar een oplossing, in een rustgevende ruimte, met een prachtig uitzicht (Gent blijft de mooiste stad die er is, vind ik!). Meer moet dat niet zijn!
Ik heb nog maar de helft van de bib verkend, want ik wil op latere tijdstippen nog veel ontdekken.
De Krook heeft er een vaste klant bij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten