zondag 10 september 2017

5K

Nog 1000 km erbij!
Ik merk dat het, zeker nu ik terug aan het werk ben, moeilijk zal worden om het tempo van de laatste maanden aan te houden. Daarom ben ik blij nu, op 10 september, al de kaap van de 5000 kilometer genomen te hebben.
Hopelijk vind ik nog genoeg tijd en energie om aan de 6K te geraken.



Eerste les fietshersteller

Een archeoloog.
Dat is mijn lesgever, op het CVO op de cursus fietshersteller 1ste jaar, oorspronkelijk.
Hij was ook nog afdelingsverantwoordelijke in de FNAC, afdeling lectuur.
Frank Vanhyfte is zijn naam.
Een vlotte kerel, die, naar ik hoor van cursisten die reeds les volgden bij hem, heel goed les geeft.
Klopt ook wel: ik heb reeds wat geleerd de eerste les, alhoewel het grotendeels kennismaking en administratie was, en uitleg rond werkmateriaal.
Een archeoloog kijkt niet alleen naar de technische zaken, maar vertelt ook 'weetjes'. Zo is het dit jaar de 200-ste verjaardag van het ontstaan van de fiets.
Eigenlijk kwam de fiets er door een ... vulkaanuitbarsting: het verhaal kan je lezen op de volgende link: vulkaanuitbarsting-leidde-tot-uitvinding-fiets
De klimaatverandering is dus iets dat al heel lang gaande is, eigenlijk nog niet stopte, maar de gevolgen hoeven niet steeds desastreus te zijn, integendeel.
Er werden afspraken gemaakt: breng je eigen fiets mee, zorg voor een schortje (is gemakkelijker dan een overal) en vooral: handschoenen, voor de veiligheid.
Dat laatste is belangrijk: ik merk dat bij alles wat we doen, de veiligheid de eerste plaats krijgt.
Er werd ook al wat gewerkt met het materiaal, maar volgende week maandag start het echt en krijgen we onze eerste opdrachten.
Ondertussen heb ik ook mijn schortje, maar is het nog even wachten op de handschoenen.
Ik kijk uit naar de lessen!


Start van het schooljaar

Zoals eerder gezegd: ik herbegon op school, fulltime.
Ik kreeg de info door, zoals mijn uurrooster en dat valt nogal mee: de maandag vrij, alsook de donderdagnamiddag, op dinsdag de 2 laatste uren klasvrij, op vrijdag beginnen om 9u35. Het kon slechter.
Op donderdag 31 augustus was er vergadering voor de start van het schooljaar.
Als ik daar rondkijk zie ik een pak nieuwe gezichten die ik nooit zag. Op een ploeg van 11 leerkrachten zijn er 6 nieuwe mensen bij. Oei, waar zijn de anciens, of leerkrachten van vorig schooljaar?
Blijken er nog 4 anciens te zijn, of 5 als je de leerkracht LO meerekent die reeds 3 jaren bij ons staat.
En de oudste, Luc, gaat binnen een maand met pensioen!
Maar: iedereen begint met goede moed (de één al wat meer dan de ander), en er worden afspraken gemaakt. Er worden ook enkele initiatieven genomen, zoals organiseren van bepaalde uitstappen.
Er valt even een stilte als ik, op de vraag van een collega of ik dat niet kan doen, heel duidelijk neen zeg. Na die geladen stilte wordt de draad terug opgepakt en worden vrijwilligers gevraagd om bepaalde taken te doen. Er wordt enkele keren mijn richting uitgekeken, maar ik geen geen krimp of kik.
Als ik de info die ik kreeg overloop zie ik plots staan dat er klassenraden zijn op maandag, in november. Ik confronteer Taina met haar bericht, waarin staat dat dit doorgaat op dinsdag, donderdag en vrijdag. Ze schrikt zelf van haar bericht en zegt me geen zorgen daarover te hebben, want dat dit kan geregeld worden door individuele berichten of verslagen.
De dag verloopt zoals een gewone start-vergaderdag voor het begin van het schooljaar: we kijken wie we hebben, organiseren enkele zaken, zoals kook- en ICT-lessen en dan doet Taina de aankondiging dat we, alhoewel de dag leerlingenvrij is (offerfeest), we allemaal op school verwacht worden om alles in orde te zetten.
OK, als ze dat vraagt dan doen we dat.
Er was op de vergadering dan ook gezegd dat het gras eens zou moeten afgedaan worden in ons tuintje, de hagen bijgeknipt, enkele zetels uit de klassen gehaald en de fietsen in orde gezet worden.
Ik geef me direct op voor het laatste.
Op 1 september zit ik in de voormiddag met enkele collega's (anciens) een beetje te bespreken hoe we het schooljaar kunnen aanpakken, terwijl ik een laptop van een collega nakijk (voor collega's wil ik dit nog wel doen), waar we dan samen eten en dan iedereen zijn taak opneemt. Ik ben enkele uren bezig met de fietsen na te kijken, bij te pompen, regelen, waar dan plots een nieuwe collega mij komt vragen of ik nu dat gras zal afdoen of de haag zal scheren. Ze lijkt een beetje gestoord als ik neen zeg omdat ik aan de fietsen bezig ben. Ze schrikt als ik ook zeg dat dit mijn taak niet is.
Eens de fietsen in orde zijn, verzamel ik mijn tas en jas en hou het voor bekeken.
Einde van de eerste schooldag.

Een nieuwe uitdaging

Ik merk het: ik heb de school gelost.
De passie is weg.
Tijd voor iets nieuws.
Ik had reeds zo ervaringen in mijn leven: de vakantieopvang, de zwemlessen, de voetbaltrainingen, allemaal zaken waar ik om het met een hard woord te zeggen, op uitgekeken was.
Nu is dat met de school, of eerder: de structuur van de school, die me kortwiekt, waardoor ik er geen energie meer kon uithalen en insteken.
Op enkele momenten in het leven van mijn kinderen zat ik met hen samen, om hen te vragen: wat wil je nu, wat kan je, wat doe je graag, waarin wil je verder. Ik heb me dezelfde vragen gesteld, heel rustig, analytisch. En dan ook een antwoord gevonden.
Wat wil ik: iets nuttig doen dat ik graag doe, desnoods totaal iets anders.
Wat kan ik: nogal veel, heb ik in mijn sessies met FM gemerkt.
Wat doe ik graag: fietsen, prutsen, herstellen.
Het AHA-principe: fietshersteller.
Zat al een tijdje in mijn hoofd en nu ga ik dat uitvoeren.
Ik ga een opleiding als fietshersteller volgen.
Inlichtingen genomen en er zijn diverse mogelijkheden, in verschillende CVO's of zelfs in thuisonderwijs. Dat laatste is het goedkoopst, maar dat vind ik zelf zo geen optie: de zaken worden je niet voorgetoond en rechtstreekse vragen stellen kan je niet.
Blijft dus de opleidingen in het CVO. Maar een groot deel van die cursussen blijken al volzet.
Ondertussen krijg ik wel mijn uurrooster binnen van mijn school en dan blijk ik de maandag thuis te zijn. Prima: er is een cursus in het KISP op maandagnamiddag.
Ik stel aan Taina wel de vraag wanneer er klassenraden zijn bij ons, want daar moet ik normaal gezien wel heen gaan. Ik krijg letterlijk als antwoord: 'we starten ik de week van 18/08 op dinsdag, oktober op donderdag en in november op vrijdag'. Waarschijnlijk enkele typfouten, maar naar wat ik begrijp is de maandag vrij. Ik doe zo vlug mogelijk mijn inschrijving en die wordt ook direct aanvaard.
De volgende maanden - eigenlijk jaren, want de volledige cursus duurt 2 jaren - hou ik me dus bezig met prutsen aan fietsen, in de hoop daar een volwaardig rijwiel van te maken.

update

Het is een tijdje geleden dat ik iets neerschreef. Ik wil daar nu een update op geven, want er is wel zo het één en ander gebeurd - of eigenlijk niet gebeurd.
Zoals in vorig bericht geschreven zat ik een beetje in een wak: ik moest wachten tot iedereen terug aan de slag was, want voor 15 augustus wordt er in principe niet gewerkt en aangezien die 15de op een dinsdag viel, schoten de meesten in gang na 20 augustus.
Ik had een berichtje gestuurd naar de onderdirectie, Taina, om een afspraak te maken. Het zogezegd 'rondetafelgesprek', samen met de directie en de vertrouwenspersoon van de stad, zoals afgesproken in ... juni.
Ik begrijp dat dit in juli nog niet kon, met het afsluiten van het schooljaar, de onzekerheden van volgend schooljaar, enzovoort.
Het berichtje werd verstuurd op maandag 21 augustus, ruim voor het begin van het schooljaar.
Daar komt... geen reactie op. Ik stel een week later nog eens de vraag, en krijg als antwoord dat de directie daar ook mee verveeld was, omdat ze de preventieadviseur niet te pakken kan krijgen.
Ik val uit de lucht: ik had de vertrouwenspersoon gevraagd en niet de preventieadviseur. Blijkt dat die samenwerken.
Voor het vertrouwen is dat echter niet zo goed.
Ondertussen tikte de tijd en werd de datum overschreden dat ik zonder veel administratieve problemen in één of ander systeem kon stappen dat de werkdruk vermindert.
Ik 'mocht' dan op 30 augustus, zijnde 2 dagen voor het begin van het schooljaar, naar de controlearts gaan.
Dat was een man die heel goed naar me luisterde en hij vroeg me waarom ik niet in één of ander systeem stapte om de werkdruk te verminderen. Ik heb hem van naald tot draad uitgelegd hoe de administratieve molen draait en dat ik, ondanks ik ruim op tijd begonnen was met daar inlichtingen over in te winnen, te laat was om aanvragen te doen. Verder is het zo dat ik eventueel wel thuis kon-kan blijven, maar ik voel me klaar om te werken en zou dan ook een dikke 600 € per maand minder krijgen. Ik kan ook halftijds werken, maar dan verlies ik de helft van mijn wedde.
Zoals gezegd: die doctor deed erg zijn best voor mij: hij heeft ongeveer alle diensten afgebeld, heeft ook alle dossierbeheerders die hij kon vastkrijgen gesproken, maar na een uur in kafka, gaf hij het op.
Het resultaat was dat hij me de keuze liet: ik mag gewoon terug herbeginnen, of halftijds of thuisblijven.
Waar ik, bij die arts, ook met geconfronteerd werd: bij de zoektocht naar personen die zouden kunnen helpen voor het dossier, kwam uit dat de preventieadviseur, met wie ik normaal gezien een afspraak had, samen met de directie en onderdirectie, op... verlof was.
Ik schreef dan maar een mail naar de betrokken personen, dat ik gewoon zou herbeginnen, maar alle zaken die bijdroegen tot mijn burn-out niet meer doe of vermijd.
Daarvoor kon ik het werk dat ik met FM deed goed gebruiken en duidelijk aantonen: dat wil ik doen en dat niet, voor zover, uiteraard, dit de normale werking niet verstoort - ik ben een redelijke mens, denk ik.
Enkele voorbeelden: ik geef alleen nog les en doe geen extra's, ik doe geen toezicht in te drukke ruimtes en vooral: ik vang geen extra leerlingen op.
Lijkt me niet zo onredelijk, niet?
Ik zend die mail en krijg, aanvankelijk, geen antwoord.
Enkele dagen later krijg ik dan een bericht dat de directie een beetje schrok van de mail en dat ze dit even moest laten bezinken.
We zijn ondertussen 2 weken verder. Ik weet niet hoe diep dit al zit, maar ik kreeg nog steeds geen antwoord.
Ik ben dus gestart, maar daar wil ik in een volgend bericht wat meer uitleg over geven.