Er ging een maandje overheen waar ik me onderdompelde in feestelijkheden.
Er waren inderdaad een pak feesten voorzien en ik was van plan daar volop van te genieten.
Dus zette ik het neerschrijven van alles een beetje op 'hold'.
De feesten zijn voorbij en ik kom er terug toe een beetje te reflecteren.
In de volgende berichten probeer ik alle gebeurtenissen wat te beschrijven.
Dit berichtje gaat over het contact dat ik had met de vertrouwenspersoon van de stad Gent over mijn toestand en hoe daar in september mee om te gaan.
Ze lijkt me gewoon te zijn om met mensen zoals ik (voornamelijk in mijn toestand dan) om te gaan en bood me aanvankelijk voornamelijk een luisterend oor aan (zie mijn vorig bericht).
Nu blijkt het allemaal wat moeilijker te liggen: ze ging ervan uit dat het totaal verkeerd zat op mijn school, dat ik daar slaande ruzie ging krijgen, dat ik die job niet graag deed,... allemaal fout.
Het zit verkeerd op mijn school, dat wel, maar niet dat daar op de afdeling waar ik werk iets kan geregeld of afgesproken worden. Het is ook zo, en dat weet ik van mijn echtgenote, dat het op andere scholen niet beter is, integendeel. Zoals ik al aangaf: niet van de regen in de drop alstublieft! Ik ben geen ruziemaker, maar ik verwacht dat de collega's het werk doen waarvoor ze aangenomen werden en betaald worden, wat bij sommigen niet lukt. Er moeten gewoon duidelijke afspraken gemaakt worden die moeten nagekomen worden. Dit kan me door de huidige directie niet beloofd worden, en daar wringt het schoentje.
Ik doe mijn werk ook (nog steeds) graag. Wat ik nu bijvoorbeeld begin te missen is het plannen en voorbereiden. Meestal zijn enkele weken van de vakantie daarmee gevuld, omdat ik dan, na het schooljaar, kan reflecteren wat goed of fout ging en dan alles voorbereid om dit beter te laten verlopen. Meestal onderzoek ik dan ook nieuwe mogelijkheden die ik in mijn lessen kan inpassen (en ook meestal gebeurt er van alles en nog wat in vakanties, omdat er tijd is om opborrelende ideeën uit te werken).
Terug naar de vertrouwenspersoon: zij had gezocht naar een job als leerkracht en ... vond niks (uiteraard niet: de vacatures komen pas half augustus naar boven). Ze vertelde me dit, maar toen ik zei wat ik hier bovenaan schreef was er een beetje een aha-principe: misschien kunnen we dit anders oplossen. Lumineus idee: een ronde-tafelgesprek. Met alle betrokkenen en de vertrouwenspersoon. Ik wil dat wel doen (ik ben echt geen moeilijke mens), maar vertrouwen daarin... niet echt. Ik vrees dat echter wel te moeten doen, omdat mijn opties wat op beginnen te geraken: als ik werk wil (wat het geval is) zal ik wat soepel moeten zijn. Ik mag echter ook wel een aantal voorwaarden stellen waarbij rekening gehouden wordt met mijn burn-out.
Wait and see, zou ik zeggen.
Echt positief kijk ik momenteel niet uit naar een volgend schooljaar: er wordt (en niet alleen bij mij) een pak onzekerheid veroorzaakt die een goede werking tegenhoudt. Verdeel en heers is het beetje het motto van directies en overheden, lijkt het mij. Dat ze daarmee aan sfeerbederf doen met veel kwaliteitsverlies, daar staan ze niet bij stil.
Maar, hiermee ga ik op de negatieve weg. Beter dat niet te doen.
Afwachten hoe dit evolueert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten