Psychiater?

"Is de diagnose van mijn huisarts niet voldoende? Ook het feit dat ik bij een burn-out coach ging, een officiële, is dat niet voldoende?"
Neen, is het antwoord als ik vraag waarop ik al dan niet recht heb na het vaststellen van de diagnose van burn-out.
Dit moet gebeuren door een psychiater. Geen psycholoog, geen burn-out coach, geen huisarts.
"Anders kan zowat iedereen zeggen dat hij een burn-out heeft."
Precies alsof ik met plezier er volledig onderdoor ging, of dat ik alles heb gefaket!
Ook precies dat een psychiater op een kwartiertje dit allemaal zal vaststellen. Ik wil geen afbreuk doen aan hun kunde, maar persoonlijk heb ik meer vertrouwen in mijn huisarts, die me al jaren volgt en de aangewezen burn-out coach, die ruim de tijd nam om dat vast te stellen en me zachtjesaan naar een betering duwde.
Op zoek dan maar naar een psychiater. Ik ken er geen, dus vraag ik hulp aan mijn huisarts. Die geeft me enkele namen door. Ik neem daarmee contact op.
De eerste blijkt een criminele psychiater te zijn. Die kan me niet helpen (uiteraard niet: zo ver ben ik nog niet dat ik criminele zaken begin te doen).
De tweede houdt zich met kinderpsychiatrie bezig. Ben ik iets te oud voor.
De derde: daar word ik doorgeschakeld van dienst naar dienst om uiteindelijk te horen dat hij op verlof is en voor half augustus niet terug is.
Ik vraag het terug aan mijn huisarts en die zegt me dat het ten eerste heel moeilijk is die mensen te contacteren (heb ik ondervonden) en dat het moeilijk zal zijn in deze periode iemand vast te krijgen. Ze vraagt me ook op welke termijn dit moet, want normaal gezien zijn er wachtlijsten van ... enkele maanden om een afspraak vast te krijgen.
Oei!
Ofwel ga ik geluk moeten hebben, ofwel gaan we de planning moeten herbekijken.
Ik gok op het laatste.
Tijd tot eind augustus.