'Kan je, nu Benjamin hier is, de luster boven de eettafel verhangen naar de living en die nieuwe die ik kocht enkele weken geleden daar hangen?'
Oei, het was voorzien om dit samen met Tony te doen. Die is elektricien en weet wat te doen.
Ik ben een hobby-man en heb een beetje ondervinding maar boven mijn hoofd werken is heel moeilijk voor mij en dit is ook niet mijn stiel.
We pakken het toch vol goede moed aan. Het verhangen van de eerste luster van de eettafel naar de living gaat goed: redelijk snel, na enkele aanpassingen op de goede hoogte en vooral: hij brandt.
Dan kwam de nieuwe luster, boven de eettafel.
Wat ik al vreesde en waarom ik dat liever met Tony deed: de aansluiting is niet dezelfde. Waar de vorige luster rond was bij de plaatsing op het plafond is dit nu rechthoekig. Dit betekent nieuwe gaten boren, met pluggen en vijzen.
Daar werd het al moeilijk: na een tweetal centimeter zit je op heel harde beton, waar met mijn boortje heel moeilijk een gat in gemaakt kan worden. Er wordt gewerkt met halve pluggen zodat dit dan toch kan bevestigd worden.Dan kwam er een probleem met de draden die uit het plafond kwamen: die waren niet lang genoeg om in de aansluiting in de luster te krijgen.
Ik had geen materiaal om dit te verlengen.
Een bezoekje aan de Brico bracht soelaas.
We proberen de luster dan te plaatsen en stellen dan vast dat het gat in de plafond altijd groter zal zijn dan de rechthoekige dekplaat van de luster. Lelijk dus.
Ok, dan beslist om de luster die boven de living hing boven de eettafel te plaatsen, want die was wel met een ronde dekplaat.
Terug nieuwe gaatjes met halve pluggen, luster aangesloten en uitgeprobeerd en ... geen licht.
Alles nagekeken en niets gevonden. Ik heb ook niet echt het materiaal om alles uit te zoeken (Tony had dat wel).
Ok, we zullen dus moeten wachten tot Tony een gaatje ziet om dit eens na te komen kijken en eventueel op te lossen. Enkele dagen zonder licht boven de eettafel moet wel lukken.
Toevallig steek ik wat later het licht aan in de keuken en: dat werkt niet.
Er moet toch ergens een verbinding verbroken zijn.
Dus ook in de keuken werken we met lichtpunten die niet uit het plafond komen. Gelukkig geeft de dampkap nog wat licht.
Ik voel me echt slecht worden: de stress bouwde zich op en ik voel me onpasselijk worden. Ik meet mijn bloeddruk en merk dat die 18/10 is. Een klein beetje veel te veel.
Mijn vrouw zegt me om direct te stoppen. Ik snauw ze wat af (sorry) omdat ik alles aan het afronden ben, iets wat één van mijn basiseigenschappen is. Het was al vastgelegd: als ik iets doe wil ik het goed doen en liefst met resultaat. Dit mislukte volledig deze middag.
Ik zonder me wat af na het eten (in de halfdonker) en kijk dan nog wat, samen met vrouw, jongste zoon en zijn verloofde naar een soort feel good film waarin een vrouw allerhande opdrachten krijgt van haar overleden man om het geluk terug te vinden. Na een uurtje vind ik het genoeg en ga slapen.
Lang geslapen (tot 9 uur), geen fietstocht gedaan (ik heb nog steeds die hoest en de stress zorgden ervoor dat ik eerder aan rust dacht dan aan fietsen), om dan toch redelijk goed op te staan: de bloeddruk was beter (127/84) en ik voelde me terug rustig.
Het is Pasen en mijn huisgenoten gaan naar de Paasmis. Dit geeft me wat tijd om rustig en alleen over alles eens na te denken.
Ik zal het voorval terug wat in enkele kolommen moeten plaatsen (I sence, I do, I feel, I think) en kijken hoe ik dit kan vermijden.
Ondertussen hoop ik toch dat we enkele klare dagen gaan krijgen, want in een deel van het huis blijft het donker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten