zondag 12 mei 2013

Moederdag

'Ik weet dat de kinderen niet kunnen komen, maar ik zou toch graag een mooie ontbijttafel hebben, met wat fruitsap, een toastje en een gekookt eitje.'
De boodschap was over gekomen (ik had eigenlijk hetzelfde idee), dus op zondag 12 mei opgestaan en begonnen. Eerst en vooral: ik heb meiklokjes geplukt in de tuin van Kristien en Roland.
Normaal gezien is dit iets voor de 1ste mei, maar dit jaar ging dit niet omdat ... ze er nog niet waren: de natuur heeft nogal wat 'vertraging' door het koude weer en de lange winter.
Maar een dikke week later zijn ze er wel en dus heb ik ervan geprofiteerd om er enkele te plukken. Kristien en Roland zijn er blij om dat er een aantal weg zijn, want eigenlijk is dit onkruid en dat woekert maar door. Nu, voor mij mag dat één maal per jaar wel. Het is ook zo dat dit niet zo lang blijft staan.
Terug naar de ontbijttafel: koffie gezet, toastjes gemaakt, eitjes gekookt, tafel gedekt en ... gewacht tot vrouwlief wakker was. Aangezien ik zelf nogal vroeg wakker was en vrouwlief relatief laat moest ik toch enkele uurtjes wachten, dus toch al een toastje binnengespeeld.
Onze mama stond dan op, was blij met de tafel (niet verrast, want ze wist redelijk goed dat haar boodschap ging overkomen), maar het verwonderde haar toch dat ik zelf nog niet gegeten had.
Eten is een sociaal gegeven en op moederdag is dit niet minder, integendeel: het zou jammer zijn dat we allebei apart ons boterhammetje of toastje met eitje en wat fruitsap zouden nuttigen.
Neen, we hebben het gezellig gemaakt en redelijk lang zitten keuvelen over ... de kinderen. Waarover spreek je anders op moederdag?
Tijdens het gesprek kregen we dan nog een berichtje van onze oudste, de papa in spe, die op dat moment met zijn mama in spe ook waarschijnlijk een leuke moederdag aan het beleven was. We kregen de groetjes van de zonen, wat mama een beetje deed overlopen en snotteren.
Onze dochter had het enkele dagen geleden al ingezet: ze was binnengevallen met een bloemetje, omdat ze op zondag niet kon komen. Ze kwam ruim op tijd de kleine attentie geven (onder het motto: beter te vroeg dan te laat - zo heb je er nog enkele dagen meer plezier van!).
Onze kinderen waren erbij, niet fysiek, maar toch mentaal.
Leuk voor de mama.
We hebben een mooi gezin!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten