Mijn vrouw stuift binnen: 'je moet me aan het zwembad afzetten, want mijn leerlingen zijn daar, en dan moet je naar de politie, want ze hebben er onze spiegel afgereden in de Michielsparking'.
Bleek dat onze fameuze spiegel een serieuze duw gekregen had in de parkeergarage, dat dit wel gefilmd was, maar dat dit enkel door de politie mag opgevraagd worden. Aanrijding met vluchtmisdrijf, wordt dan de categorie.
Goed, ik kom binnen bij de flikken (echt hoor,waar de opnames van 'Flikken' gebeurden) trek een nummertje en het is bijna direct aan mij. 'Mijnheer, waar sta je' vraagt de mevrouw aan de balie me na een korte uitleg. 'Vlakbij' zeg ik, waarop ze zegt: 'oei, je moet je verzetten, want hier mag je in principe nergens staan en steek genoeg geld in de meter als je een betaalde plaats vind.'
Oesje: ik was al zo blij dat het vlug aan mij was. Bleek dit een eerste kort tussenstation te zijn.
Dan maar... lang gewacht (anderhalf uur) voor ze dan mijn naam riepen (voor de aangifte van een aanrijding, stel je voor!). Goed dat er een TV in de wachtzaal stond: ik kon een hele aflevering van Midsummer murders zien.
Ik kom dan terecht bij een vrouwelijke agent, die me direct zegt dat het opmaken van het dossier wel een tijdje zal duren!
Ik moet zeggen: ze heeft niet gelogen! Er werd een dossier gemaakt van 8 bladzijden, met alle mogelijke gegevens: welke auto, kleur, hoe oud, laatste keuring, verzekering en rechtsbijstand, uur van aankomst, vermoedelijk uur van de aanrijding, hoe vastgesteld, getuigen,... .
In één bladzijde wordt dan mijn versie neergeschreven en ik moet dat ondertekenen.
Voila, dat was het: proces verbaal bij de verzekering geven, ze zouden zoeken naar de dader en we zouden er wel nog van horen.
Meer dan 4 uren op bezoek bij de flikken, ik had wel al leukere vrije middagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten