Een telefoontje van mijn oudste zoon, Tim.
De reacties op dit nieuws zullen jullie op een aantal sociale kanalen terugvinden, gaande van een simpele aankondiging, tot een totale vreugdeuitbarsting!
Ik wil hier even ingetogen mijn gevoelens uiten vanuit het oogpunt van iemand die met een ziekte streed (of nog strijdt) die ervoor ging zorgen dat hij dit niet meer kon meemaken!
Wat ik voelde toen mijn oudste zoon dit zei was een mix van gevoelens: trots op mijn zoon en schoondochter, nieuwsgierig naar mijn kleindochter, verbaasd dat ik mezelf opa mag (moet) noemen, maar vooral: onsterfelijk!
Ik leef hoe dan ook verder: ik heb kinderen en daar is ook al voor het nageslacht gezorgd! Ik gaf hen het leven en ze hebben het aan mij teruggegeven!
Opajo heeft het eeuwig leven!
Kathleen, Tim en Juliette: ik kan jullie niet genoeg bedanken.
Proficiat met en aan het mooiste, liefste, meest vertederende en grappigst kind ter wereld!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten