'Ik begin mijn fiets te missen'. Mijn eigen woorden in Spanje.
Goed teken: mijn lichaam begint te vragen naar fysieke inspanningen en ik heb het gevoel die te kunnen geven.
Aangezien ik echter sukkelde met mijn bloeddruk en (vooral) mijn hartslag was fietsen niet aangewezen de eerste weken dat we thuis waren (het was trouwens ook veeeeel te warm).
Na een aantal dagen met het goede geneesmiddel (Progor) kwam de bloeddruk en de hartslag onder controle.
Dan maar de fiets op.
'Voorzichtig, hé' zegt mijn madam elke keer, waarop ik steevast 'jaja' zeg, en dat is niet gelogen: ik heb mijn hartslagmeter mee en fixeer me daarop.
Gisteren 40 kilometer gedaan, op een redelijk golvend parcours aan een rustig tempo. Geprobeerd de hartslag onder controle te houden wat... heel goed lukte: ondanks redelijk wat wind en het golvend parcours kwam ik uit op 25,5 kilometer per uur gemiddeld, met een gemiddelde hartslag van 140!
Vandaag nog eens gefietst, wat korter nu: 33 km, volledig vlak en windstil. Resultaat: 25,6 km per uur aan een gemiddelde pols van ... 127.
De Ronde van Spanje zal nog wat te vlug zijn, want de trainingskilometers dit jaar liggen nu op ...501.
Rond de 4000 km minder dan ik tot nu toe in een 'normaal' jaar doe, maar dat trek ik me niet aan: ik ben terug herbegonnen, had veel plezier in de laatste ritten en hoop dit jaar toch nog zeker aan een getal met 4 cijfers te geraken. Dan ben ik nog zeer voorzichtig in de doelstelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten