Het verhaal van mijn leven

FM zal niet geweten hebben toen hij me vroeg mijn levensverhaal neer te schrijven en te vertellen, wat hij allemaal te horen ging krijgen.
1 uur 45 minuten heb ik erover gedaan om mijn verhaal redelijk ... kort te vertellen.
Veel zaken en aspecten kwamen niet aan bod, want minder belangrijk of te weinig relevant.
Het ging over (voor mij) hoofdzaken.
Het startte met de grafiek van mijn levenslijn.
FM vroeg me hoe ik daar op die manier toe gekomen was.
Mijn antwoord: 'Google' leek hem wat te verrassen, maar verduidelijking (ik doe dit algemeen zo en geef dit ook zo door aan mijn leerlingen. Als ik zoek op verschillende bronnen kan ik meestal de meest accurate informatie terugvinden) zorgden voor wat inzicht.
Ik overliep chronologisch de gebeurtenissen van mijn leven en vertelde daarbij hoe ik me dan voelde (vond ik belangrijk dat te duiden).
Na mijn verhaal zei FM me dat hij in de jaren dat hij coaching deed (en reeds vele tientallen mensen hielp) nog nooit zo'n uitgebreide gedetailleerde en accurate levensbeschrijving zag.
Een pluim op mijn hoed, altijd leuk!
Omdat ik er zo lang over deed, kreeg ik huiswerk mee:

• houd de volgende weken bij wat er gebeurt (zogenaamde 'events'), hoe je je daarbij voelt, wat je dan effectief doet en wat je daarbij dacht. Even stilstaan bij gebeurtenissen (eender wat) en ze dan catalogeren. Terug een beetje database.
• zoek de patronen in de levenslijn en daarom ook in mijn levenswijze. Voorbeelden (die voor mij voor de hand liggen): als je iets doet, doe het goed; ik ben altijd bezig; ik geef nooit op; als ik iets doe moet er altijd een toegevoegde waarde zijn; ik ben altijd bezig onder en met mensen;... Waarschijnlijk zijn er nog patronen verborgen in mijn levenslijn en dat moet ik eens goed onder de loep menen. 
• zoek uit hoe mijn levensintensiteit en de hoeveelheid van mijn activiteiten bijgedragen hebben of mogelijk aan de grond hebben gelegen aan mijn burn-out. Met andere woorden: wat heeft mijn batterij leeggezogen?

Ondertussen las ik ook een groot deel van het boek: Burn-out van Luc Swinnen. Ik heb al een aantal keren een AHA-moment gehad (burn-out schijnt toch iets te veroorzaken in het brein, fysiek! - hoera: ik heb een ziekte!) maar daarin worden ook veel categorieën van mensen besproken die ik niet met mezelf vereenzelvig. Dat zal ook de bedoeling niet zijn, maar eerder een aangeven van uitersten. Ik heb een duidelijk profiel, maar niet uitgesproken. Ik heb echter enkel het theoretisch gedeelte doorgenomen. Nu volgt nog het praktisch gedeelte: een opsomming met tips en maatregelen. Eerst de theorie wat laten zakken en dan proberen het praktisch gedeelte te lezen en toe te proberen passen.
Met de hulp van FM moet dit lukken, want hij zei me dat hij ondertussen al redelijk veel achtergrondinfo had en vanaf een volgende keer echt therapeutisch kan beginnen werken.