elektriciteitsles

Een condensator laadt op tot een bepaald spanningsniveau en als er een bepaalde hoogte is bereikt geeft hij de spanning terug af.
Een theorie die ik ongeveer 43 jaren geleden in de les elektriciteit onderwezen kreeg.
Ik lijk momenteel wat te functioneren als een condensator: ik laad me wat op, gebruik die energie en moet dan wachten tot ik terug genoeg opgeladen ben om iets te doen.
Anderhalve dag, zo lang kan ik nu ongeveer functioneren.
Zo'n beetje zo lang als mijn batterij van mijn GSM.
Dan is het vat af, zoals men dat zegt. Geen energie meer, futloos.
Woensdag had ik goed geslapen,waardoor mijn vat vol was.
Ik had in de voormiddag de oprit en ons koertje achteraan besproeid met bleekwater, om het onkruid dood te doen, en hetzelfde gedaan met de steentjes in de voortuin, waar ik die dan nog helemaal geharkt had. Na de middag een fietstocht gedaan. Ik was van plan een goede 35 km te fietsen, maar ik voelde me goed en deed er een lusje bij waardoor ik aan 50 km uitkwam. 's Avonds dan nog bij FM mijn levensverhaal vertellen en ik had er een drukke dag opzitten.
Donderdag dan nog gestart met afspuiten van de oprit (het onkruid weg) en na de middag, met prachtig weer, een fietstocht.
Ik voelde in de benen de tocht van gisteren (alhoewel die rustig was verlopen), maar kwam er na een uurtje toch wat door. Beslist wat langer te rijden om uiteindelijk aan een 67 km uit te komen.
En... de laatste kilometer waren er eigenlijk te veel aan: mijn vat was af!
Wat gerust, een beetje gegeten, naar de match van Genk tegen Gent gekeken, met een half oog, want na korte tijd wist ik dat dit meer een oefenmatch dan één met inzet was, en dan snel in bed.
Geslapen tot 11u15.
Ongeveer de ganse dag groggy geweest.
Een strijkje gedaan, vastgesteld dat die toch langer duurde dan voorzien (ongeveer 3 uren), blij dat die gedaan was en dan voor de rest van de dag gewoon niks gedaan.
Of toch: nog redelijk wat gelezen in het boek van Luc Swinnen over burn-out. Daarin worden veel soorten mensen beschreven die in een burn-out belanden. Ik voel me in het grootste deel niet aangesproken maar in sommige hoofdstukken herken ik veel symptomen. Ondertussen ben ik door de theorie en moet ik enkel nog het praktisch gedeelte doornemen. Ik ben benieuwd.
Eerst echter wat opladen!